Body & Mind Training Center

با درود
استاد بعد از خواندن این متن ، در هنگام تکنیک به نکته ای که شما فرمودید توجه کردم و به این نتیجه رسیدم که اگر در حالت نشسته پای جلوی من روی پنجه باشد زانوی من خیلی بالا قرار میگیرد و اصلا استقرار متعادل و پایداری ندارم و برعکس اگر پای عقب من روی پنجه بیاید استقراری خوب و پایدار دارم و زانو های من در یک سطح قرار میگیرند. و اگر بخواهم هیچ کدام از پاها را روی پنجه نیاورم باز هم ایستادن در اون حالت دشوار است چون پای عقب تحت کشش و فشار قرار میگیرد.
سپاس

ﺑﻠﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺩﺭﺳﺘﻪ .
ﺧﻮﺏ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺩﻓﺎﻉ ﺩﻭﻡ ﮐﻪ ﻣﯽﺍﯾﺴﺘﯿﻢ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﺎﻫﺎ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﺸﻪ ؟

استاد به نظر من ، چون در این حالت استقرار، پای ستون پای عقب میباشد پس باید "عمود بر زمین" میباشد منظورم این است که به حالت معمولی نایستادیم ( چون در حالت معمولی ایستادن پاها به هم نزدیک تر و وزن بدن تقربا روی دو پا به طور یکسان تقسیم میشود) و فاصله پای جلو نسبت به پای عقب کمی از اندازه معمول بیشتر است ومانند حالت قبل (نشسته ) استقرار دشوار وغیر متعادل است .خواه نا خواه پای جلو روی پنجه قرار میگیرد تا استقرار مناسبی داشته باشیم.
استاد من فکر میکنم دلیل دیگری که میتواند داشته باشد این است که معمولا پایی که میخواهد حرکت کند روی پنجه قرار میگیرد ، به نظر شما این طور است؟
سپاس

با سپاس از استاد گرامی ......

ﺷﻤﺎ ﻭﻗﺘﯿﮑﻪ ﺑﺤﺎﻟﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻣﺠﺒﻮﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯼ ﻋﻘﺐ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﻧﺲ ﻭ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺑﺪﻥ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭﺯﻥ ﺑﺪﻥ ﺭﻭ ﭘﺎﯼ ﺟﻠﻮﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭ ﮐﻒ ﭘﺎﺳﺖ . ﺣﺎﻻ ﺯﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺍﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﯽ‌ﺭﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺑﻌﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﭘﺎﺳﺖ ﺑﻤﻨﻈﻮﺭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﻋﮑﺲﺍﻟﻌﻤﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ، ﻫﻤﯿﻨﻄﻮﺭ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺷﻮﮎ ﺑﻪ ﺗﮑﻨﯿﮑﻤﺎﻥ ﻭ ﺣﻔﻆ ﺑﺎﻻﻧﺲ ، ﺑﺎ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩﻥ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﭘﺎﻫﺎ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺭﺍ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽ‌ﮐﻨﯿﻢ .

با درود
استاد عزیز امیدوارم عذر خواهی بنده به خاطر پاسخ ندادن به پرسشتان را بپذیرید و آن را حمل بر بی احترامی بنده نگذارید چراکه به دلیل مشغله زیاد چند روز یکبار وقت میکنم به سایت سر بزنم و همیشه زمانی سوالات را میبینم که شما جواب آن را نیز داده اید و از این بابت شرمنده میشوم.
با تشکر فراوان