Body & Mind Training Center

دوستان در مورد استقرار این دو تصویر (راتوها) خواهان توجیه و تشریح هستم.
لطفا تا جاییکه ممکنه ریزه کاریها را هم توضیح دهید.

درود بر استاد جلیل زاده
استاد به نظر من در استقرار 1 با دست راست متوی (یا کیوتو) حریف را با دفاع اوراتو رد میکنیم و دست چپ احتیاطا (اگر حریف بخواهد ضربه بزند) و همچنین برای عکس العمل سازی روی سر دفاع آفما را انجام میدهیم و زمانی که میخواهیم از حالت 1 به 2 برویم مانند چرخش پیچ با یک دوران و قدرت گیری بسیار زیبا وعالی و کاربردی بعد از رد کردن متوی حریف با دست مخالف ضربه متو را به آبگاه حریف وارد میکنیم . زمانی که (حالت 2 ) پای چپ میچرخد و روی پنجه قرار میگرید( و پای راست عکس العمل) باعث میشود کمر در حالتی قرار بگیرد که ضربه ما سرعت و شوک بالایی داشته باشد و ما با کمی چرخاندن کتف سعی میکنیم نهایت نفوذ را در بدن حریف داشته باشیم. در این دو حالت عکس العمل سازی طوری است که کل بدن درگیر است و پاها در اصل همان راتوست ولی پای عقب به صورت گربه ای کمی نزدیکتر میشود و زانو به زمین نزدیک است. نکته دیگر این است که برای رفتن از حالت 1 به 2 جای پاها هیچ تغییری نمیکند ولی حالتشان چرا. از پنجه به کف پا و پای مخالف از کف به پنجه. دستها نیز به همین ترتیب.
امیدوارم درست گفته باشم. سپاس

با سلام خدمت استاد جليل زاده
تصوير 1-پاي چپ به سمت چپ حركت ميكند و بدن 90 درجه چرخش پيدا ميكند و پاي راست دنباله رو پاي چپ و بروي پنجه ميباشد در اين حالت پنجه پاها به يكديگرعمود ميباشد(تقريبا ميشه گفت راتو غير كلاسيكي كه پاي عقب آن روي پنجه است ) و زانو ها هردو پا شكسته و با نشست و در استقرار پايين اين دفاع صورت ميگيرد دستها بعد از عكس العمل گيري در زاويه 90 درجه يكي دفاع آفما و ديگري دفاعي اوراتو در زاويه 0 بخود ميگيرد تصوير 2 سپس بدن از يك پا به پاي ديگر در همان استقرار پايين ( يا با همان نشت قبلي )چرخش به سمت مخالف پيدا ميكند حدوداً 180 در جه به وضعيت قبلي (تصوير شماره يك )تغير وضعيت ميدهد دراين حالت پاي چپ روي پنجه قرار دارد و زانو با زمين كمي فاصله دارد و همزمان با پيچش بدن ضربه حمله اي متو اجرا ميگردد(متو حتما با چرخش(زاويه ) بدن بايد انجام گردد
با سپاس

با درود در این تکنیک و استقرار در شماره 1 با یک سرش به سمت کناری و زاویه 90 درجه میرویم و از مسیر حمله حریف خارج می شویم هر دو زانوها خم شده و به هم نزدیک می شوند (حتی می توانند به هم برسند) به طوری که ساق پای عقب تقریبا موازی زمین است و در فاع اوراتتو مشت و ساعد دست تقریبا عمود بر زمین است . ستون فقرات نباید خم شود و در یک خط مستقیم عمود بر لگن خاصره است . نگاه به سمت حریف فرضی می باشد. اهمیت این حالت در انجام سرش به زاویه 90 درجه و خمیده بودن زانوها و نزدیک شدن زیاد زانوها به هم می باشد. در تصویر 2 در زاویه صفر و به سمت جلو سرش انجام می دهیم و همزمان با پیش روی متو را اجرا می کنیم دوباره در اینجا زانوها خمیده و بسیار نزدیک به هم هستند و حتی می توانند به هم بچسبند . متو موازی زمین است و ساق پای عقب تقریبا موازی زمین است . و ستون فقرات صاف و عمود بر لگن خاصره می باشد . در هر دوی این تکنیکها در حقیقت در راتوی کلاسیک هستیم و فقط زانوها خم شده و به هم هم بسیار نزدیک می شوند و همزمان کل بدن سرش و جابجایی دارد .

سلام
نظر من اینه:
ظاهرا استاد عزیز روی صحبت و سوالشون در راتو و استقرار پاها متمرکز شده و دوس دارن راجع حالت پاها بحث بشه
چون هرحالت دفاعی باید مبتنی بر حمله حریف وبراساس ناحیه مورد نظر حریف صورت بگیره و واکنش با کنش باید یکی و هماهنگ باشه بنابراین چنین راتویی زمانی شکل خواهد گرفت که حریف قصد اجرای حمله به قسمتهای پایین بدن رو داشته باشه و مخصوصا قسمت شرم گاه
پس پاها هردو در مسیر اجرای ضربه احتمالی توسط حریف قرار میگیرند و پوششی برای قسمت حساس شرم گاه پدید میارن در مقابل ضربه ای که ممکنه به صورت مستقیم و از جلو بر بدن ما وارد بشه یعنی ضرباتی که از سمت چپ ممکنه با بدن اصابت کنه هردو پا در یک خط و در حالت راتو غیر کلاسیک ایستادگی خواهند کرد و اگر احیانا ضربه ای مستقیما و از روبرو وارد بشه قسمت حساس شرم گاه کاملا پوشش لازم رو در مقابل این ضربه توسط ران پاها وحتی زانوها خواهد داشت
این توضیحات در رابطه با تصویر یک و فقط راتو بود و حالت دستها هم که حالاتی دفاعی هستند دفاع کاملی رو همراه با راتو شکل خواهند داد که هم کمر و هم صورت رو پوشش میدن که این یعنی کل بدن در حالتی سپرگونه درخواهد آمد
اما تصویر دو
چون جهت چرخش بدن برای دفاع به سمت چپ هست پس خودش قدرتگیری در برخواهد داشت و مثل جمع شدن یک فنر عمل خواهد کرد و نیروی پتانسیلی بوجود خواهد آورد
وقتی بدن به جهت مخالف بچرخه مثل این میمونه که فنر جمع شده رو اجازه بدیم که باز بشه و مسلما نیروی اون آزاد خواهد شد و همیشه بهترین عمل سریعترین عمل هست که در این تصویر عمل ما در واقع عکس عمل دفاعی قبلی هست و تنها با یک چرخش ساده پنجه ها و جابجایی حالت پاشنه ها یعنی پاشنه ای که روی زمین بود از زمین جدا میشه و پاشنه مخالف روی زمین قرار میگیره ما میتونیم از حالت دفاع به حالت هجومی برسیم که دستها با هماهنگ شدن با راتو در همون دایره و به همون جهت راتو میچرخن که میشه ضربه وارده رو در همون جایی متمرکز کرد که حریف قصد داشت بر ما وارد کنه و با همون زبانی با حریف مقابله میکنیم که خود قصد تحمیل و تجاوز به حریم ما رو داشت

در پناهش باشید

سلام بر استاد جلیل زاده
استاد خیلی ممنون از اینکه به سوالهای ما جواب میدهید.
استاد در اواسط تکنیک آتادو بعد از ضربه هوتو ،محوری است که با تیغه دست انجام میشود. آیا ضربه است یا دفاع ونامش چیست؟
با سپاس فراوان