Body & Mind Training Center

استادعصار عزیز
نظرتان را در مورد اومانیسم را قرار بود بنویسید اماده نکردید ؟
کلا نظرتان درباره انسان گرایی چیست ؟
یکی از دوستان ذن را به دو دسته ی شرقی و غربی تقسیم کرده و نظر داده بود ذن شرقی اعتیاد ایجاد می کند و ذن غربی خوب است ( شکلک خنده را بلد نبودم لطفا خودتان بگذارید )
با توجه به اینکه یوگا یک بیشینه ی قدیمی دارد ( تا حد پارینه سنگی ) ایا رابطه مستقیمی بین یو گا و ذن وجود دارد؟( به عنوان مثال یوگا نیدرا )

با درود بر استاد جليل زاده عزيز و همينطور استادعصار گرامي
همچنين درود بر پدرام گرامي و اناتواي عزيزم وديگر همراهان
من قبل از هر چيز از شما پوزش مي طلبم كه دير پاسخ مطالب شما را مي دهم. زيرا به شدت بيمارم و گاهي اوقات واقعا بيماري جان آدم را به لب مي رساند. علي ايحال راضي هستم به رضاي دوست.
همچنين پيش از اينكه به كامنتهاي شما بپردازم لازم مي دانم مطالب مهمي را ( البته مهم از نظرخودم) به نظر شما دوستان برسانم شايد توجه به اين مطالب باعث بشود اصلا روند طرح بحث در اين سايت بطوركل تغيير كرده و ما با تغييرنگرش خود در رابطه با مباحث مطرح شده، استفاده بهتري از وقتي كه در اين سايت سپري مي كنيم ببريم.
همچنين من بايد از صبرو متانت شما پدرام گرامي تشكركنم كه اين فرصت را در اختيار من قرار داديد تا با هم مطالبي را به بحث بگذاريم. هر چند كه بنده بيشترمايل به اينم كه وقتي با شخصي در باره يك مسئله علمي بحث مي كنم او را ببينم و بقول امروزي ها بحث فيس تو فيس باشد. زيرا طرح مسائل از طريق كامنت گذاري معايب زيادي دارد كه دوست عزيزما آناتواي گرامي هم به آن اشاره كرد.
و با زهمچنان كه قبلا و مكررا عرض كرده ام ،بايد اين نكته را بگويم، كه اگر بحثي در اينجا مطرح مي شود براي اين نيست كه من يا ديگري بخواهد با شخص ديگريا با شما به جدل بپردازد. يا من بخواهم دانش نداشته خود را به رخ كسي بكشم. بلكه هدف اصلي حداقل براي خود من دو چيز است.1- محك زدن آموخته هاي قبليم.2- آموختن يا آموزاندن نكات تازه به خودم و ديگران.
نكته اي كه مايلم به تمامي دوستاني كه در حال حاضر در اين سايت عضو هستند يا بعدها عضو خواهند شد و علاقمند به شركت در مباحث هم لابد خواهند بود عرض كنم اين است كه:
هر كس كه كاري را انجام مي دهد لابد از انجام آن منظور و هدفي دارد.
مثلا كسي براي به دست آوردن پول وديگري براي پر كردن اوقات فراغت وسرگرمي و يكي ديگر به اجبار. خلاصه دهها علت ممكن است براي اينكه انسان كاري را انجام بدهد وجود داشته باشد.
عضويت دراين سايت هم به نوبه خود كاري است كه ما انجام مي دهيم و هر كس نيز براي كار خود دلايلي دارد.
اين سايت‌اختصاص به ورزش رزمي كونگ فوتوا دارد، بنابراين اينطور به نظر حقيرمي رسد كه پس بايد مسائلي دراينجا به بحث گذاشته شودكه‌ يا مستقيم يابطور غيرمستقيم به توآ مربوط بشود.
در حال حاضر با يك سرچ ساده و بقول بنده، فرت، مي توان دهها سايت را پيدا كرد كه در آنها بحثهاي علمي و مذهبي و هنري وسياسي داغي در جريان دارد و خلاصه يكي به ان يكي فحش مي دهد ديگري آن را مي كوبد ودراين ميان آن چيزيكه اصلا مطرح نمي شود همان موضوعي است كه قرار بوده در رابطه با آن بحث كنند. متاسفانه بشر از هر اختراعي به بدترين شكل آن استفاده مي كند و اين مختص مملكت ما يافرهنگ ما نيست.
ولي اينگونه مسائل در كشور هايي مثل مملكت ما بيشتر است.
من با توجه به اينكه خيلي گرفتارم اما گاهي اوقات وقت مي گذارم و اين بحثها را مي خوانم. آخر سر به اين نتيجه مي رسم كه هم وقت خودم تلف شده و هم اينكه با مطالعه اين مباحث همان يك ذره حس علم دوستي هم كه دارم لحظه به لحظه در حال تضعيف شدن است. چرا؟
چون مي بينم كاراز ريشه خراب است وازهمان قدم اول كه يك بحث مطرح شده، ديگران آن را وسيله اي براي پريدن به يكديگر قرار داده و آخر سر هم هر كدام چند تا فحش و بد و بيراه نصيب هم مي كنند و اينطوري كار به پايان مي رسد.
حقيراز اول حضورم در اينجا با توجه به سن و سالم و تجربياتي كه در رابطه با توا به دست آورده ام و نه تجربه يا پيشينه علمي، عرض كردم كه چون سايت متعلق به كونگ فوتوا است. پس قاعدتا بايد مباحثي مطرح بشود كه به يك همراه كونگ فوكاردر امر ياد گيري اين هنر كمك كند.
وگرنه هيچكس مخالف طرح مباحث علمي نيست.
بنده با توجه به اينكه يك ديپلمه ساده هستم و گاهي از اوقات خيلي از مباحث علمي و عرفاني را كه در تلويزيون مطرح مي شود با دقت مي بينم و گوش ميدهم هرچندكه اطلاعات من به فهم كامل آن بحث منجر نمي شود. يا در اينترنت مطالب علمي رامي خوانم كه دقيق متوجه نمي شوم اما چون به علم علاقه دارم پس آنها را مطالعه مي كنم.
در حال حاضرميتوان در اين سايت هم با اجازه اساتيد محترم هر بحثي را كه مجاز بدانند مطرح كرد و در باره آن مطلب نوشت، اما بايد ديد خروجي اين بحث چه مي خواهد باشد.
الان خود شما كه احتمالا قبل از بنده در اين سايت عضو شده ايد و قديمي تر هستيد و با ديگران( قبل از حضور حقير در سايت) در باره موضوعات مختلف بحث كرده ايد، خدا وكيلي از آن مباحث مطرح شده چه نتيجه اي گرفته ايد؟
وقتي كه انسان وارد دانشگاه يا يك مكان علمي يا يك باشگاه ورزشي مي شود بالاخره بعد از مدتي ازاومي پرسند: خوب فلاني، شما در اين مدت چه نتيجه اي به دست آورده ايد؟
من خودم زماني كه كلاسداري مي كردم با هزينه شخصي دهها هزار تومان كتاب خريدم و در باشگاه كتابخانه دايركردم تا همراهانم روز روز با سواد تر بشوند.
هر چند وقت يكبار والدين كودكان را دعوت مي كردم تا بيايند ببينند كه بچه هاي آنها در اين مدت چه چيزهايي را ياد گرفته اند.تابه اين صورت راغب بشوند براي پيشرفت آنها هزينه كنند.
وقتي در ارتش به فرمانده لشگري كه در آنجا خدمت مي كردم پيشنهاد دادم تا براي ترك سيگارافراد كادري از طريق هيپنوتيزم اقدام كنيم، مجبور شدم براي اينكه به آن شخص كاربرد هيپنوتيزم را بفهمانم ، چندين برنامه نماش هيپنوتيزمي راه بياندازم تا آنها درعمل ببينند كه هيپنوتيزم چه فوايدي دارد؟
همينطور وقتي كه خواستم از طريق اصول ذن و هيپنوتيزم به ياري سالمندان يكي از مراكز بشتابم مجبور بودم چندين جلسه و ساعتها براي مسئولين آنجا سخنراني كنم تا با عاقبت و فايده چيزي كه قرار است قول همكاري براي انجام آن بدهند آشنا شوند.
خلاصه سرتان را به درد نياورم. انسان در زمانهاي مختلف و با توجه به سن و سال ممكن است در برابر با يك موضوع يكسان مواضع و تصميمات مختلفي اتخاذ كند. مثلا شما زماني كه كودك بوديد ممكن است عاشق شكلات باشيد و در سنين كودكي يا نوجواني اين علاقه شديد تر يا ضعيفتر شود.
بهمين شكل انسان در مقابله با مسائل علمي و مذهبي هم همينطو رواكنش نشان ميدهد.
زماني بود كه من عاشق بحث بودم، فرقي نمي كرد كه اين بحث در باره جه باشد فقط دلم مي خواست بحث كنم و پوز طرف مقابل را بزنم، زيرا كه فكر مي كردم من خيلي اطلاعات دارم و مي توانم از پس هر مطلبي برآيم. اما بمرور زمان ديدم نه، موضوع آنگونه كه من فكر مي كردم نبود.براي همين بود كه با تمام مهارت و تجربه و تخصصي كه در امر هيپنوتيزم داشتم بمحض اينكه فهميدم براي معالجه بيماريهاي روحي و رواني اشخاص ،انسان بايد روان پزشك يا پزشك عمومي حداقل و يا روانشناس باليني باشد و بيماريهاي رواني را بشناسد و من فاقد اين دانش هستم، قبل از اينكه كس به من اخطار بدهد خودم محل كار خودم را تعطيل كردم.
زيرا انسان اگر حداقل شرافت اخلاقي به عنوان يك انسان را دارا باشد بايد حداقل با خودش رو رواست باشد.
چرا من بايد در بحثي شركت كنم كه از آن هيچ نمي فهمم ، آيا كسي مرا مجبور كرده است؟ نتيجه اين كار چه خواهد بود؟ جز آبروريزي؟بهمين دليل است كه در حال حاضر هر كجا ببينم بحي درجريان است و من از ان چيزي نمي فهمم خيلي راحت خودم را كنارميكشم و گوش مي دهم تا شايد از ان بحث چيزي ياد بگيرم.
و اما در باره خودمان و موضوعاتي كه در اينجا بعنوان بحث هاي علمي مطرح مي شود، چند كلمه عرض مي كنم.
كونگ فوتوا بعللي كه مي دانيد در ميانه كارازنظرظاهري متوقف شد، لذا هرگز نه فلسفه آن و نه حتي تكنيكهاي ان به درستي به مردم معرفي نشد. بعد،چند سالي كه هم ممنوع بود و همين كار را بدتر كرد. به صورتي كه بيشتر همراهاني كه الان اين ورزش را شروع مي كنند اطلاعات چنداني در باره هيچ يك از جنبه هاي اين طريقت ندارند.
و همين موضوع فرصت خوبي است براي حقه بازاني مثل : دهقانيان و سلامي و معصومي و غيره ، كه با سخنان غير واقعي،جوانان معصوم را جذب خودكرده و آنها را فريب بدهند.
حال كه به مدد همين اينترنت خيلي ها با استاد جليل زاده اشنا شده اند و از وجود اين سايت مطلع مي شوند و با ورود در اين مكان متوجه مي شوند كه حقيقت چيز ديگري است ، پس سيل سؤالات شروع مي شود.
از سؤال در باره خوديارومه و مسائل شخصي زندگي ايشان گرفته تا كوچكترين مسائلي كه در كونگ فوتوا مطرح است و اين طبيعي است.
حال با توجه به اينكه استاد جليل زاده و دوستانشان هر چه در توان داشته اند بخرج داده اند و باز با اذعان به اينكه نمي توان توقع داشت كه تمامي بارها را ايشان بردارند و مسئوليت همه جوانب را بر عهده گيرند، پس چقدر خوب است كه كساني كه مثل شما و آناتواي عزيز و ديگر همراهان دانشمند وحقير ضعيف با تمام بي سوادي، كمك حال استاد بوده و مسائلي را در اينجا مطرح كنيم كه عطش همراهاني را كه به دنبال پاسخ براي پرسشهاي خود به اينجا مراجعه مي كنند فرو بنشانيم و اين كار را با قراردادن مطالب درخورو موضوعاتي عالي انجام بدهيم.
در اين ميان بايد واقعا ديد طرح چه مسائلي به سود هدفي كه استاد جليل زاده براي رسيدن به ان تلاش مي كند مي باشد و كدام مطلب به اين هدف عالي لطمه مي زند.
هر كدام از ما مسئوليتهايي را بعنوان پدر و مرد خانواده بعهده داريم وبا تمام مشكلاتي كه براي تأمين معاش با آن روبرو هستيم باز بخاطر عشق و علاقه اي كه داريم اينجا حضور مي يابيم. پس چقدرخوب است كه اين حضور، بازده عالي هم داشته باشد.
طرح مسائل مذهبي چه كمكي به اهداف استاد جليل زاده يا يارومه مي كند؟
و بازهم ،طرح مسائل علمي كه تخصص بالايي مي طلبد و اين تخصص حداقل در حقيرنيست، چه فايده اي دارد و چه حاصل علمي برآن مترتب است؟
اما اگر بهرحال و به دلايلي، قرار است يك مطلب علمي سنگين مثل موضوع زمان و فضا و غيره مطرح بشود قشنگترآن است كه آن مطلب با ساده ترين زبان بيان شود تا همه همراهان بتوانند هم ان را بفهمند و هم درآن بحث شركت كنند.
در اين صورت ما اين فرصت را براي همگان فراهم كرده ايم كه بتوانند در مباحث ما با هر ميزان سواد شركت كنند و ازآن فايده ببرند.
بنظربنده،نسلي ازهمراهان كه در حال حاضر اين ورزش را شروع مي كنند محتاج دانستن مطالبي هستند كه بطور مستقيم به اين ورزش مربوط ميشود. و علت اينكه اينهمه سؤالات حاشيه اي مطرح ميشود همين است.
مثلاً همانطو ركه قبلا پيشنهاد دادم، چقدر خوب بود در اين سايت يك قسمتي درنظرگرفته مي شد كه اختصاص به تاريخچه كونگ فوتوا داشته باشد و با اطلاعات نابي هم تغذيه شود. در اين صورت يك همراه جديد با دانستن واقعيت هرگز فريب ديگران را نمي خورد.همينطور پيشنهاد تأسيس كتابخانه براي سايت كه قبلا ارائه ده و مورد موافقت استاد جليل زاده هم قرار گرفت.و حتي مي توان مقالات و آموزشهاي علمي و روان شناسي و فلسفي و خيلي چيزهاي ديگر هم به صورت خاص و عام تهيه كرد كه همراهان با پيشرفت تكنيكي مجاز به مطالعه آنها باشند. و به صورت عام هم مي توان مقالت علمي نوشت تا همراهان با فلسفه كونگ فوتوا بيشتر و بهتر آشنا بشوند.
در باره اهداف يارومه،دانشكده انشاء تن و روان و مايگاهها و ذن و حتي مباحث اخلاقي مورد نظرشما، پدرام گرامي وخلاصه، در باره همه اين مواردي كه مورد نياز همراهان است كار كنيم، اگر كه مدعي هستيم كه دوستدار يارومه ،كونگ فوتوا و استاد جليل زاده هستيم.
با توجه به اين كه اين زحمت هيچ نفع مادي براي هيچ كدام از ما ندارد، پس بايد از عشق برخيزد.يعني اينكه ما بايدعاشق توا باشيم كه دست به اين كار بزنيم.
زيرا اين درسي است كه يارومه به ما آموخت.
ديگران كاشتند و ما خورديم
ما بكاريم ديگران بخورند.
اگر مدعي هستيم كه طريقت دانايي را كار مي كنيم پس بايد درعمل نشان بدهيم.
و مطلب آخراينكه، با توجه به غيبت يارومه واين مطلب كه درحال حاضر استاد جليل زاده تنها كسي هستند كه اصول استادشان را بطور دقيق و صحيح ادامه مي دهند، پيشنهاد مي كنم نام سايت و كانون از « كانون پرورشي تن و روان مصطفي جليل زاده» به « دانشكده انشاء تن و روان » تغيير يابد تا اهداف مورد نظر را به بهترين شكل جلوه گر شود.
در اين راه حقيرازطرف خود قول شرف مي دهم تا روزي كه زنده هستم بدون هيچ چشم داشت مادي يا معنوي يا هر چيز ديگر، در خدمت اساتيد محترم و همراهان عزيزم باشم.
جاويد باد ايران
پاينده باشيد .توآ

10005
آناتواي عزيزدرود بر شما. حال شما تواضع بخرج مي دهي و خودتان را تازه كار مي ناميد ما كه حتي آن هم نيستيم.پاينده باشيد

10006
قارداش اولمير . هر شيه ايستده بونه ايستمه بنن.

پاسخ به كامنت 10033 استاد جليل زاده گرامي
دیدگانت از همیشه شادتر / شهر قلبت زنده و آبادتر
غصه هایت دم به دم ای مهربان / در گذرگاه زمان بر بادتر.
پاينده باشيد استاد عزيز

تقديم به استادان عزيزو گرامي ام،
بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست

بگشای لب که قند فراوانم آرزوست

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر

کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

بشنیدم از هوای تو آواز طبل باز

باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست

گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو

آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست

وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست

در دست هر که هست ز خوبی قراضه‌هاست

آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست

این نان و آب چرخ چو سیل‌ست بی‌وفا

من ماهیم نهنگم عمانم آرزوست

یعقوب وار وااسفاها همی‌زنم

دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست

والله که شهر بی‌تو مرا حبس می‌شود

آوارگی و کوه و بیابانم آرزوست

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت

شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او

آن نور روی موسی عمرانم آرزوست

زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول

آن‌های هوی و نعره مستانم آرزوست

گویاترم ز بلبل اما ز رشک عام

مهرست بر دهانم و افغانم آرزوست

دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می‌نشود جسته‌ایم ما

گفت آنک یافت می‌نشود آنم آرزوست

هر چند مفلسم نپذیرم عقیق خرد

کآن عقیق نادر ارزانم آرزوست

پنهان ز دیده‌ها و همه دیده‌ها از اوست

آن آشکار صنعت پنهانم آرزوست

خود کار من گذشت ز هر آرزو و آز

از کان و از مکان پی ارکانم آرزوست

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد

کو قسم چشم صورت ایمانم آرزوست

یک دست جام باده و یک دست جعد یار

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

می‌گوید آن رباب که مردم ز انتظار

دست و کنار و زخمه عثمانم آرزوست

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی‌ست

وان لطف‌های زخمه رحمانم آرزوست

باقی این غزل را ای مطرب ظریف

زین سان همی‌شمار که زین سانم آرزوست

بنمای شمس مفخر تبریز رو ز شرق

من هدهدم حضور سلیمانم آرزوست