Body & Mind Training Center

#132

www.kungfutoa.ca/index.php/fa/forum-3/2/127-1

شاهین از روزگاران گذشته ، نشانه پیروزی و سر افرازی و فر و شکوه ایران بوده است.
این پرنده خوش نام و بلند آوازه و بلند پرواز که از قله کوههای بلند تا ژرفای دره ها تا دل جنگلها و کویرها و آبها به پرواز در می آید و چستی و چالاکی و هشیاری خود را به رخ می کشد.
از این رو پیوستگی این مرغ فراخ بال با انسان برتر منش و بهره مند از فروغ اندیشه برای نشان واره شاهین در این طریقت برگزیده شده است.
حال به شرح پیکر شاهین پر گشوده توآ می پردازیم .
دوگوی از دوسوی یاد آور دونیروی مادی و مینویی یا نمودار دو جهان تن و روان است.

جهان تن یا آفرینش که انسان برای زیستن از بخشش زندگی بهره مند شدن بدان نیازمند میباشد. جهان روان یا جهان مینویی که آدمی را در زندگی راهنماییی میکند و از رسا اندیشی و فرهنگ و دانش و برای بهره مند شدن از زندگانی یاری می بخشد. برای همین است که هردو نیرو یا هردو جهان را در برابر هم میگذاریم. و هر دو را در زندگانی کارگر و سود بخش می دانیم و به میانه روی اندرز میدهیم.

دم شاهین مراتب پیمودن کامل نیروی بدنی و تندرستی به پایگاه شگفتی ها و راز و رمز قدرت انسانی است. کشیده شدن دم بر روی زمین و سر شاهین که به روی آسمان است نشانگر حرکت از جهان ماده به معنی است.

سینه فراخ شاهین دلیری است و از چند فرازمان گویا سخن میگوید، در دلیری دلیر ترینم، درپیروزی پیروزمند ترینم، در فر و شکوه با شکوهترینم. همه دشمنان را شکست میدهیم، همه دیو خویان و فریب کاران را نابود میکنیم.

دوبال گشوده شاهین پرواز آدمی به سوی بلندی و فراز مندی است و هر کدام از این بال ها را به سه آماج بزرگ تقسیم می کنیم :

نیک اندیشی – راستی و درستی و پاکی و پارسائی – نیرومندی

گوی سر شاهین نمودار چرخه زندگی یا زمانه بیکران است که آدمیان در درون آن جای گرفته اند و سرگرم جنب وجوش و کوشش اند و راز هستی بخش را میجویند.

سلام آقای دکتر، لطفا منبع و نویسنده این نوشته را ذکر کنید. با سپاس

ضمن سلام و تشکر بابت تذکری که جهت عدم درج منبع متن نشان شاهین دادید ( اینجانب پس از ارسال مطلب متوجه عدم درج منبع و نویسنده آن شدم )

منبع : نشریه همراهان ( که اکثر مطالب آن اقتباس از کتابهای استاد جلیل زاده که شامل آنتوا و آموزش اصول کلاسیک می باشد )

درجات و آرم ها

و شوربختانه سری چهارم شالبند سبزها که شامل بچهای معبد نازی آباد بودند که زیر نظر استاد جلیل زاده تمرین میکردند بنام علی رحیمی فرد ،محمد خاکپور ،سعید رحمانی ،حسین بادر. داریوش بادر و دیگر دوستان مانند حمید آژیر نیا .سعید قربانی.رضا رمضانی ووو که حافظه یاری نمیدهد ،بخاطر مسایل سیاسی و بسته شدن دانشکده ،،سوختن