Body & Mind Training Center

با اجازه از استاد جلیل زاده،

برای دریافت و درک یک فن باید ان را شناخت؛

مدیتیشن، درون‌پویی یا مراقبه به طور کلی فنون تسلط بر ذهن است. به گفته معتقدان این روش، هدف مراقبه تربیت و کنترل ذهن توسط تکنیک‌های درون‌نگرانه برای رسیدن به شادی آگاهی و آرامشی عمیق و طولانی و غیر وابسته به غیر است.

ر فارسی مراقبه را «ژرف‌نگری»، «درون‌پویی»، «خودپژوهی»، یا «مراقبه» هم گفته‌اند. مراقبه از کلمه عربی مراقبة گرفته شده‌است. این کلمه در فارسی به صورت مراقبت نیز نوشته و خوانده می‌شود که معنی دیگری دارد. مراقبه در مکاتب مختلف با روش‌های متفاوت انجام می‌گیرد اما در واقع هدف آنها یکی می‌باشد. شاید با نام‌های مختلف آن را صدا بزنند ولی فردی که تحقیق جامعه داشته مراقبه را می‌شناسد. مراقبه در سطوح مختلف انجام می‌گیرد وبرای افرادی مرور خاطرات روزانه وتحلیل آن می‌باشد وگاهی حالتی برای تمرکزبر روی مسئله خاص وگاهی فراتر می‌رود که به حالتی از خلسه شبیه می‌شود. مراقبه در حالتهای بسیار عمیق با بخشی از درون وروان و فراتر از ان یعنی تارهای انرژی کیهانی مرتبط می‌شود.

ذاذِن (به ژاپنی: 座禅) (معنی واژگانی: توجه در حالت نشسته) به معنای مراقبه در حالت نشسته به صورت چهار زانو است که توسط بوداییان شاخهٔ ذن انجام می‌شود.

هدف از ذاذن رستن از رنج‌ها است. ورزندهٔ ذاذن می‌کوشد تا از راه تحقق بخشیدن به یک روان آرام و بیدار که در هجوم احساسات و توهمات نیست به رهایی از رنج برسد.

به هنگام ذاذن اندیشه‌های زیادی به فکر انسان می‌آیند. منظور از تمرین ذاذن اینست تا فرد بگذارد این اندیشه‌ها بیایند و بروند بدون این‌که فرد اهمیت چندانی برای آن‌ها قائل شود یا در موردشان قضاوتی بکند. با بازگشت مکرر و آرام به موضوع مراقبه (تنفس، شمارش و معمای بودایی کوآن) اندیشه‌ها خودبه‌خود نفوذ کم‌تری بر فرد خواهند یافت.

بوداییان ذن‌گرا به تمرکز فکری نشسته که در صومعه‌های ذن هر روز به مدت چند ساعت تمرین می‌شود اهمیت بسیاری می‌دهند. مریدان ذن ساعات بسیاری از روز را به این تمرین اختصاص می‌دهند.

بسیاری از آیین‌های درون‌انگارانه و برخی از دین‌های بزرگ به خصوص ادیان شرقی نظیر هندوئیسم و بوداگرایی آیین‌های مراقبه را نیز دربرمی‌گیرند. اکثر روش‌های محبوب مراقبه ریشهٔ شرقی دارند. از روشهای معروف مراقبه شرقی مراقبه متعال (تی. ام)، ذاذن و مراقبه ویپ‌آسانا است.

روش انجام

برای انجام ذاذن، شخص به صورت تکی یا گروهی بر روی بالش در حالت نیلوفری می‌نشیند. شخص، کمر را به حالت صاف نگه داشته و سر را کمی به جلو می‌آورد به طوری‌که چانه کمی به تو کشیده شود. دست‌ها به ارتفاع ناف به شکل یک مودرا (دست‌نشانهٔ) کیهانی نگاه داشته می‌شود به‌طوری که انگشتان دست چپ بر روی انگشتان دست راست قرار گیرند. شست‌ها کمی با هم تماس می‌گیرند. وضع قرارگیری دست‌ها کمکی است برای تعیین وضع روحی. اگر شخص به حالت خواب گرایش داشته‌باشد شست‌ها نیز جدا از هم رو به پایین قرار می‌گیرند و اگر فرد غرق در اندیشه باشد شست‌ها محکم به هم می‌چسبند و کمی رو به بالا قرار می‌گیرند.

محل همگانی که ذاذن در آن‌جا انجام می‌شود ذِندو (zendo) نام دارد.

سنت‌های گوناگونی در زمینهٔ انجام ذاذن وجود دارد از جمله:

سوتو-ذن: در این سنت، شخص بر لبهٔ ذندو می‌نشیند و جهت صورت خود را رو به بیرون قرار می‌دهد تا حواس دیگر ذاذن‌گران را پرت نکند. در این حالت چیزی برای جلب حواس به‌خود وجود ندارد و نشستن و تنها نشستن هدف است (شیکان‌تازا).

رینزایی-ذن: فرد با صورت به سمت میانهٔ اتاق می‌نشیند و در هنگام مراقبه، توجه شخص به شمردن نفس‌ها یا به یک معمای بودایی (کوآن) معطوف می‌شود.

در برخی ذندوها شخص را با زدن ضربه‌های چوب به گردن و شانه بیدار نگه می‌دارند. بنا به نوع سنت، ذن‌ورزان می‌توانند خود انتخاب کنند که خواستار ضربه‌های بیدارکننده هستند یا نه.

با درود مطالب جهت آشنایی و شناخت از ذن گرد آوری شده است.

با تشکر از توضیح خوبتان
متشکرم جناب عصار

با اجازه از استاد جلیل زاده؛

هیپنوتیزم یا خوابگری شاخه‌ای از علم روانشناسی است که در آن به وسیلهٔ تلقین، شخص در حالت خاصی ازهوشیاری قرار می‌گیرد. هیپنوتیزم یا به طور دقیقتر هیپنوز موجب تسلط دیگری بر فرد نمی‌شود بلکه دیگری با ضمیر ناخودآگاه آدمی به مکالمه و القای تلقینات می‌پردازد. همهٔ هیپنوزها نحوی خودهیپنوتیزم است و هیپنوتیزور خارجی فقط مامای هیپنوز از درون انسان است و آن را می‌زایاند. همة مکاتب و عرفا به نحوی با هیپنوز درگیر بوده‌اند. ضمیر ناخودآگاه تنها یک تئوریست که توضیح حقایق روی آن سوار می‌شود. هیپنوتیزور نمی‌تواند هرآنچه دوست داشت به سوژه تلقین کند. هیپنوتیزم یک امر خارق العاده نیست. و کارایی عجیب و غریب ندارد. اگر هم اثار غریبی داشته باشد در عدهٔ کمی دارد و خیلی قابل تکرار و تایید نیست لذا از منظر علم رسمی پاره‌ای غرایب مشاهده شده در هیپنوز قابل اعتبار و برداشت کلی نیستند. (مبحث شستشوی مغزی البته در این وادی مطرح است ولی میزان پایداری این کارها باید بیشتر ارزیابی شود.)هیپنوز خواب نیست. امواج مغزی در این حالت با امواج مغزی حالت خواب در بسیاری موارد فرق می‌کند. از یک منظر هیپنوز با تلقین معمولی هم فرق دارد چرا که مناطقی که بر اثر تلقین تحریک می‌شود با مناطق تحریک شده هنگام هیپنوز متفاوت است. در طی این فرآیند، شخص هیپنوتیزور قادر است هر آنچه در نظر دارد به شخص هیپنوتیزم شده القا کند زیرا در این حالت تلقینات هیپنوتیزور بجای حواس بدن عمل می‌کند و ضمیر ناخودآگاه انسان را تحت کنترل خویش قرار می‌دهد. البته هرآنچه هیپنوتیزور می‌خواهد به هیپنوتیزم شوند تحمیل و تلقین نمی‌شود. هیپنوز جبر ایجاد نمی‌کند.

روش‌ها

هیپنوتیزم به دو صورت خودهیپنوتیزم و دگرهیپنوتیزم قابل اجرا است. از فواید هیپنوتیزم می‌توان درمان بسیاری از ناراحتی‌های روانی را نام برد. به‌خصوص در هنگام خودهیپنوتیزم، که شخص می‌تواند به‌وسیلهٔ تلقین، تغییرات مثبتی را در کردار و روحیات خود پدید آورد. البته خود هیپنوتیزم دارای خطراتی هم هست؛ به این صورت که اگر بدون آگاهی و اطلاعات کافی و با روش‌های نادرست انجام پذیرد، می‌تواند اثرات بسیار مخربی بر روی روان انسان به دنبال داشته باشد.

سه فاکتور مهم در هیپنوتیزم عبارتند از تمرکز فوق العاده فکر، انفکاک و تجزیه (جدا شدن ذهنی از محیط پیرامون)، تلقین (چرا که اساس هیپنوتیزم تلقین به نفس است).
می‌توان گفت هیپنوتیزم = تمرکز + اعتقاد + انتظار + تصور + ارتباط

برای انجام موفقیت آمیز دیگر هیپنوتیزم باید هفت گام زیر به صورت متوالی و دقیق اجرا گردد:
۱- مناظره اولیه، بهتر آماده کردن ذهن بیمار یا pretalk
۲- انجام آزمونهای هیپنوتیزم از تکنیکهای عمیقسازی مثل آزمون چشم اشپیگل
۳- کانونی کردن توجه (تمرکز ذهن)
۴- القای خواب هیپنوتیزم
۵- استفاده از تکنیکهای عمیق سازی
۶- تسهیل پاسخهای ناخودآگاه
۷- تصدیق خلسه، ارائه تلقینهای بعد از هیپنوتیزم و خروج از خلسه.

روش‌های مختلفی برای انجام هیپنوتیزم وجود دارد. اولین کسی که در این زمینه کار کرد مسمر بود و طرف داران او را مسمریسم می‌نامیدند. مسمر با تمرکز و توجه و مهمتر از همه انتظار در بیماران انها را در خلسه قرار می‌داد. بعد از او روانشناسان دیگر به این کار پرداختنند

هنگام استفاده از واژهٔ مناسب خلسه دقت شود مطالب با موهومات اشتباه نشود. هرچند لفظ خلسه از لفظ trance که از بهت و ترس احتمالا می‌آید بهتر باشد. و خلسهٔ عرفانی و احساس خروج روح از بدن احتمالاً از هیپنوز جدا نیست.وقتی فقط چشم‌ها را می‌بنیم حالت هیپنوئیدال است بعد وارد فازهای عمیقتر می‌شویم و یکی از فازهای عمیق هیپنوتیزم به نام سمنامبولیسم نام دارد(سمنامبول خدای خواب در یونان است) - از هیپنوز در age regration یعنی بازگشت به سنین عقب تر(پس روی سنی) و حتی چند صد سال قبل و پیشروی سنی استفاده می‌شود البته بازگشت چندصد سال به عقب لزوماً مؤید تناسخ نیست و این مسایل در حد تئوری است و دقیق نیست. استفاده از هیپنوز در اعتراف گرفتن از زندانی‌ها و دروغ سنجی معتبر نیست. هرچند گاهی نتایج مفید علم و گاهی نتایج نادرست می‌دهد. به طور کلی خیلی نمی‌توان به این مطالب اعتبار کرد.

روشهای مختلفی برای القای هیپنوز وجود دارد. روش تثبیت چشم - روش کیاسون- روشpmr یا شل کردن پیشروندهٔ عضلانی(میراث هیپنوز اریکسونی)- و.... از هیپنوز برای کنترل درد و درمان چاقی و... استفاده می‌شود البته هیپنوز مفید است ولی معجره نمی‌کند. کودکان ۸ تا ۱۲ سال بهتر هیپنوز می‌شود و در سنین بالای ۶۵ هپینوتزیم پذیری کم می‌شود. افراد از لحاظ هیپنوتیزم پذیری ۴ گروهند. ۷درصد که نباید هیپنوز شوند یا هیپنوز نمی‌شوند نظیر عقب ماندگان ذهنی- هفت درصد دیونیسین هستند و استعداد بالایی در هیپنوز دارند.۲۰ درصدآپولونین بوده به سختی هیپنوز می‌شوند. و درصد بالایی ادیسین هستند یعنی در اواسط طیف hypnotismability قرار دارند.

با درود مطالب جهت آشنایی و شناخت از هیپنوتیزم یا خوابگری شاخه‌ای گرد آوری شده است.

با درود،
دوست گرامی آقای بهجو من شخصی بنام آقای ابراهیمی را بخاطر نمی آورم.

با اجازه از استاد جلیل زاده
آقای مصطفی دهقانیان هیچ وقت شاگرد یارومه نبوده اند.

با تشکر فراوان

با درود و سلام خدمت استاد جلیل زاده عزیز و همه همراهان
استاد ببخشید من پیام شماره #7920 شما را خواندم ولی یه جایی رو متوجه نشدم.مگه کونکفو توان اصطلاحی نیست که یارومه برای توضیح برخی چیز ها به کار میبردند؟ خب چگونه ممکن است کسی یک اصطلاح را تا مراحل بالا کار کند؟کنکفو توان که سبک نیست.
استاد ببخشید توی این قسمت از متن برام تضاد پیش اومد اگه ممکنه برام توضیح بدید که چیست؟
استاد شرمنده اگر لحن نوشته ام خوب نیست مرا ببخشید .
با تشکر فراوان از شما استاد بزرگ و همه همراهان طریقت دانایی
توآ