آريا wrote:
با درود برهمراه گرامي جناب اناتوا
شكسته نفسي مي فرماييد، آناتواي شما با بقيه فرق مي كند.شما آناتواي سبز هستيد.
در جريان بحث با اقاي حسين، بنده عرض كردم كه به وجود عرفان در توآ اعتقادي ندارم و براي ان هم دلايلي اقامه كردم كه حضرتعالي مي توانيد به كامنتها مراجعه كنيد. به نظرحقير كانگ فوتوآ يك نوع مكتب شناختي يا يك نوع ذن است. چون خود يارومه كتاب خود را به نام كاراته و ذن كاراته ناميده بود.بنابراين به وجود عرفان مرسوم در توآ اعتقادي ندارم.و بر اين باورم كه يارومه كونگ فوتوآ را وراي اديان بوجودآورده بود.اعتقاد به يك انديشه مذهبي و اصرار برآن موجب دگميست بودن مي شود. اما اگر منظور از عرفان شناخت به معني كلي باشد، بله، و عرض مي كنم كه براي رسيدن به اين شناخت هيچ نيازي به داشتن اعتقادات مذهبي نيست اما رعايت اصول اخلاقي پذيرفته شده در عرف جوامع لازم است.
قبلا خدمت حضرتتان عرض كردم كه متاسفانه طرح مباحثي كه مربوط به بخش روان يا فلسفه كانگ فوتوآ يا ذن مي باشد در اين سايت طرفداري ندارد و همانطو ركه شما هم تجربه كرديد به جايي ختم مي شود كه شما مجبوريد سكوت كنيد ، چون بحث را خيلي ها مي بينند و وارد مي شوند و نظرمي دهند. مثلا در باب حديث : من عرف نفسه فقد عرفه ربه، بنده نظر ي دادم كه اگر ادامه مي دادم لابد حكم ارتداد براي حقير صادر ميشد.ايام به كام پاينده باشيد.
آقای اریای عزیز
سلام علیکم
به عرض شما بزرگوار برسانم اگر مقصود شما بنده هستم که شما را تا حد ارتداد ببرم این گمان شماست و بنده در کمال آزاد اندیشی با شما مباحثه کردم بعد فرمودید که عرفان در توا نداریم با ادله ای که آوردید که اگر میبود لابد یه سخنی از آن باید اینجا باشه بنده دیدم حرف شما متین است و الان عرض می کنم عرفان در توا هست اما فقط یارومه میداند و بس و چون نقل سخنی نشده پس الن چیزی نیست که درباره آن بحث کرد بنده هم در پی این حلقه وصل بودم که آیا اگر هست و به اعتقاد یارومه شناخت خود بر پایه شناخت اسلامی است حتما عرفان عرفان اسلامی است اما این در حد سوال بود که آیا چنین است آیا این حلقه هست یا نیست سوال کرده بودم نه اینکه اعتقاد بنده این است که عرفان توا به عرفان اسلامی منجر می شود پس ادله شما را پذیرفتم و قائل به اینکه چون یارومه حرفی نزدند پس نباید از عرفان توا صحبتی بشود اما بزرگوار بحث کردن و شکافتن این اشعار و رسیدن به یک نتایج مثبت که اشکالی ندارد
بدرود