Body & Mind Training Center

دو سوال از حسین اقای عزیز
1- مگه قرار نبود ما از یک ابزار استفاده نکنیم . الان من چه جوابی به تو بدهم که از نهج البلاغه استفاده کردی هرچه جواب بدهم با توجه به قداست نهج البلاغه بین ما مسلمان ها به من انگ خواهد چسبید عزیز
2- لطفا میشه در مورد انرژی درونی و ورزش رزمی و سکس توضیح دهید که چه ربطی به هم دارند شاید سکس انرژی درونی را کاهش می دهد که شائولین ان را ممنوع کرده عزیز لطفا جوری جواب بده که من هم بتونم در بحث شرکت کنم از نه اینکه به اجبار سکوت کنم از ابزارهای دیگه استفاده کن لطفا

جناب اریا حالتان چطور است؟ بیماریتان در چه وضعی است ؟ امیدوارم هرچه سریعتر بهبود یابید و به اوتایمی بازگردید.
توا.

آريا wrote:


جناب آقای آریای عزیز
میخواهید همین کامنت را باتفاق همراهان بحث کنیم چون حقیقتا مطلب شما را بنده متوجه نمی شوم چطور است همین را برای بحث انتخاب کنیم یا اینکه سوال بفرماید بنده جواب دهم
بدرود

همراه گرامي، دوست فرزانه و با كمالات جناب آناتوآ
با درود.
من از سن و سال شما بي خبرم، اما حقير هم پنجاه سال دارم و به خاطر مسائل جسماني ديگر نمي توانم كار ورزشي انجام بدهم.بهمين دليل تمام وقت بنده صرف مسائل ديگر مطرح شده در كونگ فوتوآ شده است. در ابتداي ورود به سيات حقير بيشتر مايل بودم كه در باره فلسفه كانگ فو از ابتداي امر و ابداع و مطرح شدن انديشه توا توسط يارومه با همراهان بحث كنيم تا هم دانسته هاي خود را محك بزنم وهم شناخت دوستان در باره ورزشي كه مشغول آنند بيشتر شود.لذا پرسشهايي مطرح كردم به اين شكل كه:
1- چرا يارومه كونگ فوتوآ را ابداع يا مطرح كرد؟هدف يارومه چه بود؟ ايا به ان هدف رسيدند؟
2- چرا در كونگ فوتوا كه ظاهرا يك ورزش رزمي است مسائل خود شناسي و فلسفي مطرح شده است؟
3- چرا يارومه براي كونگ فوتوا پيشنهاد تأسيس دانشكده دادند و ايا اصلا مي توان كونگ فوتوآ رادر قالب دانشكده كار كرد و اگر امكان دارد درنهايت فارغ التحصيلان آن به چه كاري اشتغال خواهند يافت و چه جاي در جامعه خواهند داشت ؟
4- كونگ فوتوا را چه مي دانيم؟ آيا دين است، مكتب فلسفي است، سيرو سلوك عرفاني است؟
5- ايا دركونگ فوتوا عرفان اسلامي وجود دارد يا خير؟ اگر وجود دارد نشانه هايش چيست؟
البته پرسشهاي يكه قصد داشتم به مرور در سايت مطرح كنم خيلي زياد بود، اما فعلا در اين فقره همين چند پرسشي را قبلا طرح كرده بودم و چند سؤال جديد هم اضافه كردم را مي توانيد زحمت كشيده و اگر زحمتي نبود پاسخ دهيد. سؤالاتي هم كه در حين بحث با آقاي حسين مطرح شده بود چون به آن بحث مربوط ميشود و طرف بحث بنده شما نبوديد را لازم نمي دانم مطرح كنم.هر چند كه هيچوقت براي آنها هم پاسخي دريافت نكردم.
اما قبل از اينكه شما زحمت كشيده و به سؤالهاي حقير پاسخ دهيد ذكر يك نكته اي را لازم مي دانم
بنده د راين مدت متوجه شدم كه همراهان ما بيشتر جوانند و بغير از معدودي انگشت شمار، مثل اقاي حسين و پدرام،كسي علاقه اي به طرح مباحث ديگر بغير از موضوع تكنيكها ندارد. حداقل بنده اينگونه فهميدم. لذا مشخص است كه صرق وقت روي مباحث عرفاني و فلسفي خروجي جالبي نخواهد داشت، بهمين ديليل بود كه ديگر آن بحثها را ادامه ندادم. اما چون شما فرموديد من اطاعت كردم و پرسشها را قرار دادم.
علي ايحال آنطوركه معلوم مي شود ادامه بحث در باره مسائل غيرتكنيكي ثمري ندارد و از آنجايي كه حقيرعلاقه اي به طرح مباحث تكنيكي ندارم چون با وجود استاد بزرگ جليل زاده ديگر نيازي نيست كه بنده حقير نظري بدهم و باز چون چند سال است مسائل بدني را بطور كل كنار گذاشته ام بهمين دليل براي من جذابيتي ندارد. بنده خيلي مشتاق بودم به دلايلي كه در كامنتهاي گذشته اشاره كردم همراهان در عين حالي كه در باره مسائل تكنيكي نهايت شوق و اشتياق را بخرج مي دهند درباره مسائل فلسفي هم بهمان نسبت تلاش كنند.زيرا كونگ فو دو بال دارد. تن و روان. هيچ يك از اينها به تنهايي كار ساز نيست. بنابراين درحال حاضر نظاره گر هستم واز بحث جالب شما با اقاي حسين لذت مي برم.
حال يك نعمتي حيدري هم كه شما به ما چسبانديد، ما حيدري هستيم يا نعمتي؟ البته اين صرفا براي مزاح بود.پاينده باشيد.

با درود مجدد بر آناتواي عزيز
با ملاحظه بحث شما با اقاي حسين در رابطه با مسئله رهبانيت و موضوع حضرت عيسي روح الله، سوالي از حضرتعالي داشتم و اميدوارم شما اين پرسش بنده را به حساب فضولي نگذاريد،قصد بنده از طرح اين سؤال اين است كه مي خواهم زاويه ديد حضرتعالي و خودم را نسبت به يك موضوع واحد بسنجم. اگر زحمتي نيست بفرماييد شما از پاسخ اقاي حسين در رابطه با موضوع حضرت عيسي به پاسخي كه مي خواستيد رسيديديا خير؟ و ايا اين پاسخ شما را قانع كرد يا نه ؟
ضمنا در همينجا عرض كنم كه بنده با اين كلام اقاي حسين صد در صد موافقم كه طرح مباحث مذهبي در اينجا نه فايده اي دارد و نه اين مقام شايسته طرح چنين موضوعاتي است. كاش مباحث حضوري بود، آنوقت مي شد با فراغ بال هر مسئله اي را طرح كرد و در باره آن به گفتگو نشست. از صبرو حوصله شما بابت مطالعه اين مطلب تشكر مي كنم.

با درود بر پدرام گرامي
از اينكه جوياي حال بنده شديد نهايت تشكر را دارم. همراه ناديده اما گرامي من، متاسفانه بماريهاي حقير يكي دو تا نيست، چند مشكل مربوط به زمان جنگ است از دوران سربازي و غيره ، يكي مورد هم مربوط به ارث و ژنتيك مي شود با توجه به مشكلات زندگي در معالجه خود كوتاهي كردم وكار سخت شد. درنهايت چشم به لطف دوست دوخته ايم تا او چه بخواهد. باز هم تشكر مي كنم و براي تمام انسانها از اعماق قلبم آرزوي سلامتي و طول عمر همراه با شاد كامي دارم و بخصوص براي شما و همچنين استاد بزرگ و صبور جليل زاده گرامي. شاد باشيد.