دیگه کم کم داشتم نا امید میشدم از جواب گرفتن.
خیلی ممنون از آقایان جلیل زاده و جاودان.
در مورد عمل کرد این دوستمون نظر جمع خود نماییه این آقا است و درصحبت هایی هم که با این آقا میشه برداشتش اینه که دیگران به او حسودی میکنند .
در مورد همراه شدن با کلاس .....با توجه به شرایط خاص کلاس مون (( مریضی استادمون و غیبت یا حضور پاره وقت تو دوره مریضی))من شاگرد ارشد نقش مربی رو پیدا کردم البته اونقدر شاگرد خالی و بی ثمره نیستم دوره طراحی تمرین و قاچاقی کلاس مربی گری هیئت رو هم نشستم اما مربی نیستم ونحوه تمرین دادنم هم مورد نقد چندتا از استاد ها هم قرار گرفته که اونها تعریف میکردن و همیشه در تمرینات خودم همراه دیگران هستم .اینجا به یه اشتباه پی بردم و اونم عدم استفاد از اثرات روانی شمارش بود که دقت زیادی روش نداشتم ودر حد معمول اجرا میشد.-میر غضب هم نیستم.
اما در مورد این دوستمون همراه شدن جواب نمی ده این مرد کوچک یه جورایی کودتا چیه و سعی میکنه شاگردای صفر کیلو متر رو در خارج از کلاس به خودش منتسب کنه و برای خودش در کلاس شخصیت سازی کاذب کنه و اعتقادی به تمرین و تکرار نداره.
ومن در برخورد با این همراه دو روش تنبیه لفضی ونگاه کردن رو عملی کردم.اشتباه کردم؟