Body & Mind Training Center

بادرودوسپاس ازپاسخ دوست خوبم آقارضای عزیز
پس همانطورکه ازتوضیحات(4052) معلوم است،انسان هادرگذشته های دورباتوجه به نیازآن زمان(کشف حروف وخط) که بتوانند با یکدیگرارتباط وتعامل داشته باشند خط وحروف رااختراع کردند؛اختراع هرچیزهم به دوعامل اصلی بستگی دارد:
1.نیازبه آن، درزمان (خواستن)
2.بکارگیری پیچیده ترین عضوبدن یعنی مغز(انرژی،روح)
خداوند پیامبران را زمانی فرستاد که بشردرجهل ونادانی بسرمیبرد
ادیسون روشنایی رازمانی اختراع نمود که انسان درتاریکی میزیست(نیازآن زمان روشنایی بود)
نتیجه گیری:زمان ومکان وبکارگیری صحیح ازذهن نقش بسزایی درتکامل جهان هستی بخش دارند.
همراه محمد امیدوارم توانسته باشم کمک کوچکی به شماکرده باشم
همراه شما ابراهیم

محمد همراه عزیز ، صحبت شما در رابطه های کلامی جالب است. لطفا در مورد ان بیشتر نگارش فرمایید و چه موضوعی شما را به این تفکر راهنما بوده.

منطق قانون,تنظیم کارهای فکر است وهمان فعالیت های ذهنی فکر نامیده میشود
ذهن برای اکتساب علم جدید دو نوع عمل انجام میدهد:

یکی انتخاب ماده یعنی معلومات قبلی ودیگری صنعت فکری یعنی ربط دادن مواد به یکدیگر و تشکیل هیئت صوری. بنابرین این فکر با دو حرکت آنجام می شود حرکت اول وقتی است که ذهن به یکی از مجهولات خود توجه یافته وبرای کشف مجهول به معلومات قبلی خود رجوع نموده واز بین آنها یکی را که مناسب با مجهول فعلی است اختیار می کند واین حرکت از مطلوب به سوی مبادی است.

حرکت دوم بازگشت ذهن از معلوم قبلی به مجهول فعلی است وبه توسط مجموع این دو فعالیت و دو حرکت مجهول کشف می شود ,ملاصدرا

بایسته است بدانیم چرا چنین سخنی , باید بدانیم که تفاوت حدس و فکر چیست، حدس ، فکری است که مجهول است و به حرکت دوم نرسیده، مجمو ع حدس ها میشود حدسیات، چون حدسیات در خود مجموعه خود میماند میشود توهمات، توهمات پایه کامل ندارد، توهمات برهم بافته میشود، حال آنکه فکر به حرکت دوم رسیده و معلوم شده، رابط مجهول به معلوم تناسب است، مجمو ع معلوم میشود معلومات. معلومات سیال است محرک است و تحریک میآفریند، تحریک از ترس حدس است اما تحریک از بینش علم است.

تناسب کران ریاضیات. ریاضیات کلامی ، که اثر ان میماند ، شکل وجود میگیرد ، کلام عدد میشود و عدد کلام ، همه چیز به پایان خود میشود و پایان آغاز.

تناسب کلامی مایه حرکت است، حرکت ترسیمات ،و ترسیمات اشکال را میسازد (هندسی)، آدم با هندسی خود آرایی میکند (کلمه) ، طلب (خواست) میکند ،طالب(دانشجو) میشود.

پا به چرای گاه(اشاره زمانی) مجهولات میگذرد،از مکان به مکان میشود زمان اندیشه دارد(ریاضیات ) ، میداند که ریاضیات و ترکیبات بر کلام است ( اندیشه تجربه شده)، اول خط او بر قامت است چون ، الف ،آلفا، آ ، کلام اول از درد است، کنون صدا میشناسد ،بر صدا می خواند، بر ریاضیات میسازد ، آنکه میخواهد بداند بر نی نای وی دمی و باز دمی از روان دانایی خوانده میشود، پایدار باشید .

بادرود
استادعصارعزیزازتشریحتان درموردمنطق فکر(4064)سپاسگذارم ولی خودمن دربرخی از مواردآن دچارمجهول شده ام که شایدبخاطرسوادودانش پایینم باشدکه امیداست مرابیشترراهنمایی کنید.
استادعصارمیفرمایند:ذهن برای اکتساب علم جدید دو نوع عمل انجام میدهد:

یکی انتخاب ماده یعنی معلومات قبلی ودیگری صنعت فکری یعنی ربط دادن مواد به یکدیگر و تشکیل هیئت صوری. بنابرین این فکر با دو حرکت آنجام می شود حرکت اول وقتی است که ذهن به یکی از مجهولات خود توجه یافته وبرای کشف مجهول به معلومات قبلی خود رجوع نموده واز بین آنها یکی را که مناسب با مجهول فعلی است اختیار می کند واین حرکت از مطلوب به سوی مبادی است.
س:تشریح فوق بعدازعصرحجروپیدایش کشاورزی... وزمانیکه بشرمقداری ازراه پرفرازونشیب تکامل راپیموده بودصادق است ولی دردوران ماقبل تاریخ وپارینه سنگی که بشرهیچگونه آگاهی ویامعلومات قبلی ازگذشته نداشت چگونه می توانست به گذشته رجوع کند!!!وحرکت اول راآغازنماید؟
استادعصارازقول ملاصدرا:حرکت دوم بازگشت ذهن از معلوم قبلی به مجهول فعلی است وبه توسط مجموع این دو فعالیت و دو حرکت مجهول کشف می شود ,ملاصدرا
س:دوباره همان سوال تکراری درمسیری متفاوت؛زمانی که انسان تنهابودبرروی این کره ی خاکی(پدیدآمدن انسان) چگونه می توانست ذهن خود راازمعلوم قبلی!!!به مجهول فعلی بازگرداند؟این امرغیرممکن است زیرا اوبه این اندیشه است که ازکجا آمده است و...اوازازل آگاهی ندارد؛اوروی نقطه ی آغاز است وبایدشروع کند وراه رابپیماید(مسیرش رو به جلواست) وتنهاکمک اوفکراوست برای آغاز
امیدوارم خاطر استادمکدرنشود،منظورمن اینجا فقط یادگیریست.
ازلطف شمابینهایت سپاسگذارم

استاد کلام عمیق شما در قلب هر رهرو آزاد اندیشی فرو میرود ولی برای من کمی سنگین است ، خواهش میکنم در فهم کامل آن به من کمک کنید.
با تشکر

درود بر همگی دوستان گرامی توجه بفرمایید که منطق قانون تنظیم کارهای فکر است و منطق کمک می کند که با اندیشیدن و ارتباط دادن اطلاعات قبلی و فعلی به سنتز فرصیه جدید ( تشکیل هیئت صوری) رسید . اما اطلاعات قبلی با تجربه کردن و به خاطر سپردن این تجربه ها بدست می آیند و اطلاعات جدید با تجربه کردن جدید حاصل می شوند و کار مقایسه را مغز انجام می دهد و روندعملیاتی (پروسه) این مقایسه هوش نامیده میشود . و تظاهر بیرونی این روند را فکر کردن می گوییم . اما اینکه ابتدا انسان هیچ نمدانسته و مقایسه غیر ممکن بوده صحیح است . اما هر لحظه و هر زمان زندگی را تجربه می کرده و این تجربیات چند لحظه قبل و و یا چند وقت پیش و یا مدت زمان طولانی پیشین را به خاطر داشته و به مخزن اطلاعات خود بتدریج می افزوده است . و چون به صورت از پیش تعیین شده ( از نظر مغزی) قادر به یادگیری و انجام مقایسه بوده است پس به تدریج و با مقایسه اطلاعات قبل و اطلاعات نوین فرصیه نوین می ساخته و بتدریج پیش رفته است و هرچه بیشتر از مغز خود استفاده کرده است روند مقایسه و توانایی سلولی مغزش هم بهتر و بیشتر شده است و هوش و منطق و قدرت یادگیریش هم بیشتر شده است . البته این روند ها در طی میلیونها سال و به تدریج اتفاق افتاده است . اما فراموش نکنید که جهان اینگونه نیست که ما می پنداریم و یا آنگونه نیست که ما آن را تعریف و تشریح می کنیم بلکه واقعیت جهان چیزی دیگر است . و آنچه که ما انسانها از آن تشریح و تعریف می کنیم فقط برداشت ما و احساس ما و تعبیر ما از جهان اطراف ما است که با پنج نوع حس خود قادر به درک آن و مقایسه و تعبیر و تشریح آن هستیم (و گاهی ابزاری می سازیم که به این احساس پنج گانه کمک کنند) تمام قوانین ما اعم از ریاضی و فیزیک و شیمی و غیره و تمام تفاسیر ما در فلسفه و منطق و علوم نظری همه ساخته هوش و خلاقیت انسانی ما است و فقط و فقط بر روی کره زمین و یا حد اکثر در منظومه شمسی اعتبار و کارایی و کاربرد دارد . با ترک زمین و خارج شدن از منظومه شمسی تمام قوانین ریاضی و فیزیک و کل علوم نظری و تجربی برهم خواهند خورد و همه این قوانین علمی نیاز به باز بینی و تعییر خواهند داشت زیرا محیط پیرامونی انسان تغییر خواهد کرد و همه چیز و همه قوانین باید خود را با شرایط نوین و محیط نوین تطبیق دهند و تغییرات بسیاری لازم خواهد شد . حتی اگر در روی کره زمین باشیم و احساس پنج گانه ما متحول شوند و ضعیف و یا قوی شوند به طوری که تغییر واضحی ایجاد شود . باز هم برداشت ما و تعبیر ما و مقایسه ما و منطق ما و فکر ما و همه چیز ما به عنوان انسان تغییر خواهد کرد. اجازه بدهید مثالی بزنم تا کمی موضوع روشنتر شود: فرض کنید قدرت بینایی ما بقدری دگرگون و پیشرفته شود که بتوانیم حتی فاصله های بسیار اندک بین اتمها و ذرات اتمی را بدون چشم مسلح ببینیم ! آنگاه چه اتفاقی می افتد؟ مثلا با مشاهده یک انسان چه می بینیم ؟ البته توده عظیمی از ذرات اتمی را خواهیم دید که دائم در حال ارتعاش هستند و انسانها و موجودات را بصورت ابرها و یا بخارهایی خواهیم دید که مرتعش هستند و در حال حرکت و نه چیزی دیگر !! کل موجودات چه زنده و چه بی جان اینگونه دیده خواهند شد ! پس تعبیر و تفسیر و تعریف ما از جهان اطرافمان و از خودمان کاملا عوض می شوند و قوانین ما هم تغییر خواهند کرد زیرا برداشتها و مقایسه ها و منطق مقایسه تغییر خواهند کرد . زیرا نیازها و درک پیرامونی تغییر خواهند کرد ! پس هوش انسان و منطق فکری انسان هم دگرگون خواهد شد ! ایزاهای ساخت انسان هم تغییر پیدا می کنند و به تناسب نیاز و محیطی که درکش می کنیم ابزار جدید کورد نیاز خواهد بود و به تناسب همین ابزار جدید هوش انسان به شیوه دیگری رشد و نکامل می یابد . فراموش نکنید که انسان ابزار ساز است و ابزار ها هم انسان ساز هستند. یعنی ابزار ساخت دست بشر به قدرت هوشی و انسانی او می افزاید. کلا 3 چیز انسان را از دیگر موجودات متمایز می کند . توانایی گفتگو ( ارتباط کلامی) و ابزار سازی و منطق مقایسه ! با این سه استعداد انسان به رشد هوشی و توانایی فکری خود می افزاید و پیش می رود هر سه انها از هوش تکامل یافته انسان ناشی می شوند. و هرچه موجودی با هوش تر باشد در این سه خصوصیت تواناتر و پیشرفته تر خواهد بود . اما خود این سه استعداد باعث پیشرفته تر شدن هرچه بیشتر این موجود خواهند شد . یعنی هرچه بیشتر این سه استعداد را بکار بگیرد باهوش تر و تکامل یافته تر می شود . اما همه اینها به میلیونها سال زمان نیاز داشته اند و دارند و اگر محیط پیرامونی و نیازها تغییر یابند منطق فکری و نحوه رشد این سه خصوصیت هم تغییر خواهند یافت و ابزارها تغییر خواهند یافت و فوانین ساخت بشر (ریاضی و فیزیک و شیمی و غیره و غیره) همگی تغییر خواهند کرد و کلا تعبیر و تعریف جهان و انسان تغییر خواهد کرد توجه بفرمایید که خود زمان و تفسیر زمانی و احساس گذشت زمان فقط تعبیر و تفسیر هوش ما انسانها از مقایسه تغییر و یا جابجایی و حرکت دو شی می باشد و زمان مفهومی است ساخته انسان و خارج از ذهن و فکر انسان وجود ندارد و مفهوم یا پدیده مستقلی نیست و و و ....