درود و با اجازه از استاد جلیلزاده این موضوع قدرت گیری از ناف به نظر من یعنی اینکه در هنگام اجرای تکنیک از نظر استقرار بدن در وضعیت فضایی و حالتی باشیم که همواره مرکز ثقل بدن درست از میان لگن خاصره عمود بر زمین باشد و به این ترتیب برای جابجایی و تعییر وضعیت به هردلیلی کمتر انرژی مصرف خواهیم کرد و همچنین در هنگام درگیری و بویژه درگیری تن به تن تعادل بدن را بهتر حفظ خواهیم کرد . اثر تکنیک اجرایی هم با کوشش کمتر ولی اثر بیشتر خواهد بود . برای آنکه مرکز ثقل بدن همواره عمود بر زمین باشد یعنی اثر وزن بدن از حدود زیر ناف و مهره پنجم کمری درست بر زمین عمود باشد و بردار عمودی آن از رکتوم یا مقعد عمود بر زمین گردد چگونگی استقرار پاها و میزان خمیدگی زانوها و وضعیت شانه ها و باسن یا لگن خاصره و همچنین و ضعیت دستها و نحوه حرکت آرنجها در هنگام اجرای تکنیکها مهم می باشند و بدین ترتیب یا تعادل ما کاملا حفظ و رعایت می شود و یا اینکه این بردار به دلیل وضعیت نامناسب استقرار و تقسیم نادرست وزن بدن از مقعد عبور نمی کند و تعادل بدن کمتر است . همه می دانیم که در همه هنر های رزمی تکنیکی بیشترین اثر را دارد که د هنگام اجرا بدن رزمی کار بهترین تعادل را داشته باشد .
پس برای رسیدن به این منظور باید استقرار ها و انواع راتوها را دست اجرا کرد و هنگام اجرای تکنیک و دورانها دستها و آرنجها را تا آنجایی که امکان آناتومیکی دارد به سمت داخل بدن و محور مرکزی بدن آورد تا قدرت گیری از داخل و نزدیک به محور مر کزی بدن باشد و کمتر تعادل ما را بر هم بزند و بردار مرکز ثقل بدن از مهره پنجم کمری عمود برزمین باشد و از نقطه میانی لگن خاصره ( مقعد) زیاد دور نشود .