Body & Mind Training Center

درود ، دوست گرامی‌ باید عرض کنم که کونگ فو یک کلمهٔ چینی‌ است و در خود چین کونگ فو را برابر با هنر رزمی نمی‌شناسند و هر هنر رزمی نام خاص خود را دارد و در چین کلا هنر رزمی را ووشو می‌گویند . اما دنیای غرب و به تبعیت از آنها کشور‌های دیگر کلا هنر‌های رزمی را که خاستگاه ( محل تکوین) آنها کشور چین است را کونگ فو می‌نامند که این هم در برابر کاراته که از کشور ژاپن نشأت می‌گیرد به کار برده شده است . البته این هم باز یک اشتباه تاریخی‌ است زیرا خود کلمهٔ کاراته در زبان ژاپنی قدیم به معنی‌ دست چینی‌ می‌باشد ! اما اگر همین غلط مصطلح را هم بپذیریم باید عرض کنم که غیر از نحوه تکوین و تکامل این هنر‌های رزمی که همگی‌ از معبد شاولین منشا میگیرند هر کدام در تمرینات مدیتیشن و تنفسی و بسیاری از تمرینات اما دگی بدنی مشترک هستند . و همهٔ آنها بر افزایش سلامتی‌ و آرامش روحی تاکید دارند.

سلام ودرودبه همه ی عاشقان توآ
مسعودجان درجواب سوال اولت بایدبگم بله
این ویژگیهاشامل عرفان(خداشناسی وخودشناسی) و خودسازی و،دفاع ازحق دربرابرتجاوزومردم دوستی که هرکدام ازاینها مبحث گسترده ایست که ازحوصله ی این نوشته خارج است

باسلام ودرودخدمت استاد جلیل زاده ی عزیزودیگردوستداران توآ
مسعود جان پیروسوالات قبلیتون لازم دونستم اینجامن ازشمایک سوال بپرسم
هدف اصلی استادابراهیم میرزایی برای بنیان کانگ فوتوآ چه بود؟لطفادرکلمه بیان بفرمایید.

با سلام
در مورد سوال مطرح شده توسط آقای مسعود به نظر بنده علاوه بر ویژگی هایی که توسط دوستان ذکر شد نکاتی از قبیل مبارزه ، بدنسازی ، ذن ، فلسفه و کلا مواردی که در تعریف یک هنر رزمی آمده است نیز مشمول این ویژگی ها میشوند
با تشکر

ممنون از جواب هاي دوستان، ولي همونطور كه در متن سئوال اول هم اشاره كردم من به شخصه دنبال جوابي فارغ از كلي گويي و ابهام هستم. بنابراين اجازه ميخوام بخشي از سئوالاتي كه در مورد جواب هر يك دوستان در مورد ويژگي مشترك سبك‌هاي كونگ فو براي خودم وجود دارد را مطرح و پاسخ دوستان را جويا شوم:
1- در مورد نظر دوست عزيز، آقا ابراهيم:
فكر مي‌كنم با من موافق باشيد كه مفاهيمي مثل مردم‌دوستي و عرفان و دفاع از حق مظلوم و ... فقط منحصر به كونگ‌فو نيست بلكه تمامي سبك‌هاي رزمي اصيل و حتي مرام‌هاي سلحشوري كه لزوما در دسته‌بندي و تعريف هنرهاي رزمي هم قرار نمي‌گيرند (مثل شواليه‌هاي اروپايي، عياران و پهلوانان قديمي خودمان و ...)‌ به اين مفاهيم معتقد و عموماً پايبند هم بوده و هستند. اما حداقل از نظر به لحاظ سيستم مبارزاتي و نبرد تن به تن نمي‌توان به آنها كونگ فو اتلاق كرد هرچند كه ممكن است از نظر مرام و مسلك فكري مشتركاتي با كونگ فو داشته باشند.
لطف كرده بوديد نظر منو درباره هدف آقاي ميرزايي از بنيان‌گذاري كونگ فو توآ پرسيده بوديد. فكر مي‌كنم اين سئوال كمي خارج از موضوع اين تاپيكه ولي فعلا اگر اجازه بدين به همين جواب اكتفا كنم كه به نظر من مهم‌تر از هدف (اهداف)‌ ايشون، اثرات نيك و ماندگار زحمات و اقدامات اين استاد گرامي چه از جنبه اجتماعي چه از جنبه صرف ورزشي به تائيد دوست و دشمن غيرقابل كتمان و از جمله افتخارات تاريخ معاصر ايران است.
2- همراه عزيز سعيد، به درستي به بدنسازي و ذن و فلسفه اشاره كرده ولي به نظر مياد كه اين جنبه‌ها نيز هرچند از جمله مشتركات كلي (اكثر) سبك‌هاي كونگ فو هست ولي لزوما منحصر به سيستم ميارزاتي خانواده كونگ فو نيست. به عنوان مثال نينجيتسو ژاپني اصيل (و نه كاريكاتور بچه‌گانه نينجيتسو در ايران) هم مدعي فلسفه گرايي، هم تمرينات متعدد با گرايش ذن بوديسيم و هم در چهارچوب نگرش رزمي نينجيتسو داراي تمرينات بدنسازي ويژه خودش است!
3- و بالاخره در مورد ديدگاه دوست گرامي جمشيد:
در مورد اهميت خاستگاه جغرافيايي كونگ فو يعني كشور چين با شما هم نظرم هرچند كه به نظر مياد منشا جغرافيايي مشترك نمي‌تواند عامل هم خانوادگي سيستم‌اي رزمي تلقي بشه. مثال: سيستم رزمي سامورايي‌ها و نينجاها هر دو متعلق به ژاپن و تقريباً هم متعلق به يك دوره زماني هستند ولي كاملا متفاوت چه از نظر استايل حركتي، چه نحوه استفاده از دست‌ها و پاها، چه از نظر تنوع و نحوه استفاده از سلاح‌ها و... بنابراين صرف اشتراك جغرافيايي را نمي‌توان ملاك قرار داد. (احتمالا بايد منتظر نظرات انتقادي دوستاني كه معتقدند منشا كونگ فو به ايران باستان و هخامنشان و ساسانيان و ... برمي‌گردد باشيم كه اتفاقا به نظر من جزء اون دسته از مواردي است كه بايد خيلي شفاف و روشن راجع به اون صحبت كرد و كاملا مي تونه يك تاپيك جداگانه باشه)
جمشيد عزيز اشاره‌‌اي كرده بودند كه به معناي كاراته در زبان ژاپني كه حدس مي‌زنم منبع ايشون كتاب "راه كاراته راه زندگي من" اثر استاد فقيد فوناكوچي بنيانگذار كاراته مدرن باشد ولي خود نويسنده در اون كتاب اشاره مي‌كند كه كاراته در اون زمان با دو نحو مختلف نوشته مي شده كه يكي به همين معناي مورد اشاره شما و ديگري به معناي دست خالي بوده ولي به صورت قطعي اظهار نظري در اين مورد نكرده است.
در مورد اينكه منشا تمامي سبك‌هاي كونگ فو نيز معبد شائولين بوده مخالفان جدي در خود كشور چين وجود دارده و شواهد متعددي هست كه از معابد ديگري با قدمتي مشابه شائولين هم سيستم رزمي چيني ريشه گرفته و توسعه پيدا كرده‌اند.

در مجموع فكر مي‌كنم هنوز به جواب جامع و مانع راجع به اين سئوال كه "آيا مي‌توان به طور مشخص و كلاسه‌بندي شده (فارغ از كلي گويي) ويژگي‌هاي مشتركي را براي سبك‌هاي كونگ فو شناسايي كرد؟ اگر جواب اين سئوال مثبت است، اين ويژگي‌ها دقيقاً شامل چه مواردي هستند؟" نرسيديم. (شايد هم مشكل از خود سئوال هست!!)

منتظر ديدگاه دوستان هستم

درود دوست گرامی آن کتاب را که فرمودید بنده خوانده ام ولی مرجع سحن من نوشته های خود یارومه و کتاب کاراته ذن کاراته ایشان است . البته بنده کمی در ادبیات و زبان ژاپنی هم مطالعه کرده ام . اما همانطور که فرمودید در خود چین هم بحث و جدل بسیاری بر سر نحوه پیدایش انواع سبکها و خاستگاه واقعی آنها وجود دارد . اما خودتان هم فرمودید مشکل در خود پرسش است یعنی یک پرسش کلی است و پاسخ کلی بدنبال دارد و اگر کسی بخواهد یک لیست مقایسه ای موافق و مخالف برای رشته های رزمی و یا هنرهای رزمی که بنام کونگ فو شناخته می شوند تهیه کند فکر می کنم که 200 صفحه مطلب می شود و از طرفی برای مقایسه دقیق باید همه این رشته ها را دقیقا بشنایسم تا چیز مهمی از قلم نیفتد که این کاری است غیر ممکن و هر یک از ما بطور دقیق شاید دو یا سه رشته رزمی را به خوبی می شناسیم و باقی آنها را فقط کمی از روی نوشته ها و مقالات می شناسیم ! هزاران رشته رزمی وجود دارند که ما حتی نام برخی را نشنیده ایم مثلا در خود چین بیش از هزارو شش صد رشته رزمی و انواع و اقسام اینترن و اکسترن دارند که حتی یک درصد از آنها را نمی شناسیم ! همه اینها کار مقایسه را مشکل می کند . اما وجه تمایز کونگ فو توآ با دیگر رشته ها که از ضربات مشت و لگد استفاده می کنند این است که در این رشته به تمرینات منظم یوگا و ذن استاتیک و دینامیک بیش از رشته های دیگر تاکید شده است و همچنین بیشتر تکنیکهای آن (بویژه تکنیکهای دست ) دارای پیچش و دورانهایی است که ایجاد حرکات موجی می کند و ختم هر تکنیک با یک شوک ضربه همراه است که در رشته های دیگر دیده نمی شود . همچنین فرم های کونگ فو توآ طوری طراحی شده اند که در اصل در شکل سه بعدی به یک اتم شبیه است که الکترونهایی دارد که به دور هسته مرکزی در حال دوران و نوسان هستند و کونگ فو کا در حقیقت و ر مرکز هسته اتم قرار دارد و در مسیر اوربیتالهای این الکترونهای فرضی در حال حرکت و جابجایی است . و از مرکز اتم شروع به حرکت می کند و پس از پایان فرم دوباره در مرکز اتم قرار دارد یعنی همان نقطه ای که از ابتدا حرکت را شروع کرده بود ! بنابر این اگر یک کونگ فو توآ کار از ابتدا و در نقطه خاصی شروع کند به اجرای خط یک و دو و سه و تا پایان خط هفت پیش برود و حتی بعد از اجرای وستا مایانا خود را درهمان نقطه ای خواهد یافت که از ابتدا آنجا بوده است .( البته اگر حرکات و جابجایی ها را درست انجام دهد و همه محورها و زاویه ها را به درستی رعایت کند ) در حالیکه این موضوع را در رشته های دیگر و به این شکل نمی بینید . فرمهای کونگ فو توآ اسرار و رموز دیگری هم دارند که در فرصتهای دیگری در موردشان بحث خواهیم کرد .