Body & Mind Training Center

با درود به همگی و با اجازه استاد جلیلزاده در پاسخ هم وطن گرامی باید عرض کنم که شما 6 ماه پس از جراحی هر ورزش و یا فعالیت رزمی که دوست دارید می توانید انجام دهید . البته به شرط آنکه پس از جراحی بهبود یافته اید و مشکلات جانبی مهمی ایجاد نشده باشد . معمولا جراحی آپاندیس و فتق چیز مهمی نیستند . پس ورزش و نرمش شکم و تنه را بدون مشکل انجام خواهید داد . و تکنیک و مبارزه و بقیه تمرینات هم بدون مشکل هستند . فقط برای انجام بدن سازی باید کمی احتیاط کنید . لازم نیست یک فرد صد کیلویی روی شکم شما بپرد و یا بتون روی شکمتان خرد کنید . بدن سازی باضربات ساده مشت کافی است و یا در مراحل پیشرفته ضربات چوب اما با رعایت اصول ایمنی . کلا مربی شما اشتباه کرده است و از علم تن و روان چیزی نمی داند . ابتدا بگویم که با یک هنر جو و شاگرد این گونه صحبت نمی کنند و حتی اگر مشکل مهمی داشته باشد باید به او روحیه داد و سعی کرد که مشکلاتش کمتر شود . نابینایان و کسانی که به دلیل مادر زاد ویا به علت دیگری ناتوانی هایی دارند هم ورزش می کنند و هم رزمی کار می کنند یعنی با رعایت شرایط و سازش و درک ناتوانی های خود و استاد در این راه نقش مهمی دارد . حال شما به خاطر یکی دو عمل بی اهمیت چرا باید باز نشسته هنر رزمی شوید !
من نمی دانم که سن وسال شما چقدر می باشد اما اگر اراده کنید حتی قهرمان کشور و جهان هم خواهید شد . یادتان نرود که فوتبالیستها که زانو عمل می کنند بعد از بهبودی به مانند سابق و حتی بهتر از قبل بازی می کنند ! زانو که بسیار مهمتر و حساس تر از عمل فتق می باشد . سخن آخر اینکه برای تمرین رزمی نیازی به بدن سازی های وحشیانه و غیر علمی نداریم و بسیاری از هنر های رزمی اصولا بدن سازی از این نوع که در ایران می بینیم ندارند و همچنین بدانید که امروزه در مبارزه و نبرد بیشتر و به سر و گردن و برخی نقاط حساس حمله می شود تا نتیجه سریع و قطعی گرفته شود . و سرو گردن و 100 نقطه حساس بدن مناطقی هستند که با هیچ نوع بدن سازی محکم و یا مقاوم نخواهند شد . هدف از بدن سازی مقاوم کردن نیست بلکه بیشتر یک کار روحی و روانی است برای از بین بردن ترس و استرس .

باسلام خدمت استادبزرگ جناب جلیل زاده ی عزیز و تبریک بخاطر این کادر ماهر و مجرب که دارید زهی حسرت بخاطر دوری
وتشکر بسیار از دکتر جمشیدجاودان عزیز که زحمت جواب دادن را کشیدن
جواب شما عالی بود خیلی روحیه گرفتم نوزده سال دارم و خیلی امیدوار شدم
منتها دو سوال دارم
1- هنوز وقتی دراز نشت از پهلو می روم مقداری درد و سوزش دارم
2- با عرض معذرت شما درست گفته اید اما نوشتار شما نسبت به استادم یک مقداری مرا دلخور کرد زیرا ما در اینجا نسبت به استادهای کونگفو تعصب داریم هرچند نابجا ( این را به حساب جوانی و نفهمی من بذار )
بهر حال از شما بسیار سپاس گذارم که رایگان اطلاعات خود را در اختیار من گذاشتید
آیا می توانم این خوبی شما را جبران کنم ؟

خواهش می کنم علی آقا پیشرفت درست و سالم شما در ورزش و هنر رزمی آرزوی همه ما است و بهترین جبران هم همین خواهد بود . در باره احساس سوزش که می فرمایید باید دید چگونه تمرین می کنید اگر می توانید فیلمی کوتاه از تمرینات شکم بفرستید .همانطور که گفتم بسیاری از نرمش ها و ورزشها و برنامه های آماده سازی بدن در ایران و حتی خیلی جاهای دیگر اشتباه است . البته عمدی نیست این افراد آموزش اشتباه دیده اند و مشکل است بپذیرندکه تمرینات و کارهایی را که به مدت مثلا 15 سال انجام داده اند همه اش اشتباه بوده است ! در باره استادتان من هیچ توهینی نکردم فقط از نوع گفتارش با خود شما و از نوع ارتباط اجتماعی و از دیدگاه روانشاسی و بر اساس گفته خودتان گفتم که از علم تن و روان هیچ نمی داند. این بر اساس گفته شما است و اگر می دانست به شما به شکل اصولی کمک می کرد نه اینکه آن حرفها را بزند .من که او را از نزدیک نمی شناسم اگرشما ایشان را به عنوان استاد قبول دارید پس به نصیحتش گوش کنید و کونگ فو توآ را رها کرده و به دوچرخه سواری و یا پینگ پونگ بپردازید . البته مسخره نمی کنم منظور این است که یا کسی را به عنوان استاد خودمان قبول داریم و به حرفش گوش می دهیم و یا قبول نداریم پس دیگر ناراحتی ما بی مورد است . یعنی اول باید تکلیفمان را با خودمان روشن کنیم و بعد گفته ها و تصمیمات مربی و یا استادمان را با دیگران مطرح کنیم و به نقد و بررسی بگذاریم . اگر یک استاد تاریخ در باره ریاضی نظری دهد که اشتباه باشد خواهیم گفت که از ریاضی چیزی نمی داند و اگر یک استاد فیزیک در موضوع جغرافیا نظری بدهد که اشتباه باشد همه می گویند که از جغرافی چیزی نمی داند . این به معنای توهین نیست بلکه اعتبار و استادی هریک از ما درهر موضوعی به میزان درست بودن و مفید بودن اطلاعتمان در آن موضوع بستگی دارد و علم رزمی و علم تن و روان در هنر رزمی نقش اساسی و بی چون و چرا در استاد بودن و یا نبودن دارد . این سخن کلی است و هر کس که کاغذ پاره ای و یا نوشته ای در دست دارد را نمی توان استاد نامید بلکه برای استاد واقعی بودن چیزهای زیادی لازم است.

دکتر بسیار عزیز متشکر
آیا با دیال آپ می تونم فیلم تمرین را بفرستم ؟
در ضمن خدمت شما استاد عزیز عرض کردم یک تعصب بی جا بود
استاد جلیل زلده و شما اساتید واقعی هستید
بهرحال در بیابان هم یک لگنه کفش نعمتی است وقتی ننه نباشه ما باید با این زن بابا ها ی داخلی بسازیم
پاینده باشید و سرافراز

بادرود
علی جان،بادیال آپ بسیاروقت گیرومشکل است وشایدبین کارقطع نیزشودشما میتوانیدازطریق کافی نت که مجهز بهADSLاست فیلم موردنظرت روبفرستی

درود شما فیلم را با ای میل بفرستید به آدرس همین سایت و پس از بررسی نظر نهایی را اعلام خواهیم کرد