Body & Mind Training Center

با درود آریا عزیز،

به نظر اینجانب، دیدگاه شناخت مولانا در کل سرایش است،

روزها فکر من این است و همه شب سخنم----که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟
از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟----به کجا می روم آخر ننمایی وطنم
مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا----یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم
جان که از عالم علویست یقین میدانم----رخت خود باز برآنم که همانجا فکنم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک----چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست----به هوای سر کویش پر و بالی بزنم

کیست در گوش که او میشنود آوازم----یاکدامیست سخن میکند اندر دهنم
کیست در دیده که از دیده برون می نگرد----یا چه جانست نگویی که منش پیرهنم

تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی----یکدم آرام نگیرم نفسی دم نزنم

می وصلم بچشان تا در زندان ابد----از سر عربده مستانه بهم درشکنم

من به خود نامدم این جا که به خود باز روم----آن که آورد مرا باز برد در وطنم

تو مپندار که من شعر بخود می گویم----تا که هشیارم و بیدار یکی دم نزنم

شمس تبریز اگر روی بمن ننمایی----والله این قالب مردار بهم درشکنم