Body & Mind Training Center

]تو بیا و تو بیا و تو بیا
.
گوش هرکس نشنود آوای ما
.
آنکه دریافت نیز ابتدا دردانه است
.
او نخست هیچ نیست ، فقط یک دانه است
.
دانه را در خاک پست معبدی باید کاشت
.
آب را از چشمه پاک توآ باید داشت
.
دانه در عمق زمین سر بسته است
.
بیل باغبان در جلویش ، راه بر او بسته است
.
هیچ نیستش جز فشار و تنگی و زور و فغان
.
گاه گاهی چکه آبی است او را از باغبان
.
بذر رفته رفته ، با بردباری باز شود
.
پاک گردد، با سپید روئیدنش آغاز شود
.
آن جوانه نازک و بی ریشه است
.
سبز گشتن در سرش اندیشه است
.
با شکیبایی و گر ترسش نبود از باد تند
.
ریشه اش پای می گیرد ، تند و تند
.
درزمستان گر که توفان هست اورا بسیار
.
او شکیباست ، اندک اندک سبز می گردد با مهر بهار
.
به خود آ و به خود آ و به خود آ
.
گر که سبز بودن آرزویی هست تورا، توآ

ع . حجازی

بادرود خدمت اساتید وهمراهان گرامی وتشکر ویژه ازآقای علی حجازی که اینقدر زیبا فلسفه ی رویش همراه تاراهدانی اش(راه+دان) را بصورت شعر درآوردند.
شاید خالی،شاید پر
مانده تا سینی دانایی مان پر بشود
زیر هربوته ی خار.......تکه ای دانایست
بروم تا برسم.....شاید این سینی دانایی من خالی از شب بشود!
بوته های تن من پشت این کوه بلند......پر خواهش بشود
زیر آن کوه چرا؟ لب آن دریا نه!
بهتر آنست که اکنون برویم
زیر تنهایی خار.....بزنیم اردویی
شاید امشب دل شب.....بشکفد شب بویی.

توآ قدرت آب است
توآ آب حیات است
تکانیک آن همچون سما عارفان
تکانیک آن رقص قدرت ایرانیان
مگسان آمدند و درک نکردند توآ
اندکی بودند درک کرده ها در توآ
مگسان بستند تنگ بر کمر
شالهای رنگین کمان
درک نکردند و گفتند : نیست فردای در توآ
اما
پسر توآ آمده است نعره زنان
ای مگسان درک نکرده اید توآ
گنجینه اسرار و مخزن اسرار است توآ
ندارد پایان ندارد پایان
بگو ای همراه
نادان رنجش نادانی
رهایش کن
برس به دنیای تن و روان

با درود و سپاس از آقای ابراهیم برای شعر زیبا ، یادی هم از سهراب !

... زیر هر بوته ی خار ... تکه ای دانائیست .

بسیار زیبا

بادرود به همراهان راه دانایی وسلام ویژه خدمت استاد حجازی عزیز،این شعر از سروده های خانم آذر باد می باشد.

توآ چیست؟ توآ در کجاست؟
به دنبالت می گردنند به گرد دنیا
توآ در درونت است
توآ یعنی من و تو
توآ آیه ای است به اسرار وجود
توآ همان جام شرابیست که تو را مست می کند
توآ در همجا هست
توآ در حرکت است
تو ای همراه باز نه ایست
پیروزی سخیف است و کوچک
پندار توشه ات از هر آنچه داری خالیست
توآ راه ماست